Even met de beentjes omhoog hoor

Voor het eerst deze vakantie maken we er echt een scharreldagje van. Laat opstaan, beetje TV kijken, beetje lezen, beetje zonnen op het balkon, beetje computeren, beetje lezen, drie tropische buien aan ons voorbij laten trekken, beetje lezen. Het spannendste is Sylvains traditionele vakantiekappers-beurt, in Hanalei, met als afsluiter een echte Hawaiiaanse shave ice (toepasselijke naam ook in dit geval). Dat is een bolletje ijs, macademia smaak natuurlijk!, met daarop geschaafd ijs, gekleurd en van verschillende smaken voorzien door dikke siroop. Zoet, koud en lekker.

’s Avonds gaan we luxe uit eten bij het prestigieuze St. Regis hotel even verderop in het resort. Daar moeten we wel even voor improviseren want onze bagage is niet echt berekend op fine dining. Ik heb wel een jurkje bij me maar geen kekke sandaaltjes dus ik tracht elegant te zijn op mijn teenslippers; Sylvain zorgt dat de zolen van zijn sneakers niet zichtbaar zijn als hij aan tafel zit want daar zitten gaten in; en omdat we natuurlijk niet met onze volgepatchte citybags of een lompe backpack aan kunnen komen zetten, tover ik de etui waar onze verrekijker in verpakt zit even om tot quasi-elegant avondtasje. De klittenbandsluiting en het Minolta-logo houd ik angstvallig tegen mijn heup gedrukt. Het eten is heerlijk en volgepropt en voldaan keren we weer terug. Morgen verder, op naar ons laatste hotel en de laatste twee dagen Hawaii!