Een stormachtig vertrek

Roeline en ik krijgen heel luxe een lift naar Schiphol. Van verschillende kanten hebben we al bezorgde appjes gekregen van het type: “zou het wel lukken, met vliegen?” en “hopen maar dat je op tijd vertrekt…” want er staat nogal een pittige wind in het land. Nou, de laatste vraag kan meteen beantwoord worden met “jammer joh” want zodra we de gebruikelijke narigheid omtrent paspoorten en bagage achter de rug hebben kunnen we zien op de borden dat onze vlucht naar Southampton 25 minuten vertraging heeft. Vooralsnog maken we ons nog geen zorgen over onze doorvlucht naar Guernsey, want daar hebben we ook met deze vertraging nog anderhalf uur de tijd voor.

Maar ja, eenmaal gezeten in het vliegtuig gaan de deuren maar niet dicht, laat staan dat we de obligate veiligheidsinstrukties geserveerd krijgen. Als onze vertraging een uur aantikt zien we de overstaptijd in Southampton met rasse schreden verminderen en klampen we toch maar even de allervriendelijkste stewardess aan. Die legt ons uit dat we in een joekel van een wachtrij staan omdat het merendeel van de start- en landingsbanen van Schiphol door de storm gesloten is. En dat dat geen flauwe smoes is, is ons wel duidelijk, aangezien het volgepakte vliegtuig gewoon op zijn parkeerplaats staat te schudden door de windvlagen.

Uiteindelijk, na een uurtje of twee vertraging, kunnen we dan vertrekken. Op Southampton krijgen we een complimentje van de information desk medewerker die ons incheckt op een latere vlucht – want uiteraard hebben we onze overstap gemist: “Wat zijn jullie vrolijk! Ik wilde dat alle mensen die hier aan mijn balie kwamen zo vrolijk waren” , en fungeer ik nog even als tolk Engels-Duits tussen de betreffende medewerker en een passagier uit Berlijn die een nogal ingewikkeld reisschema heeft naar Edinburgh en nu al twéé keer zijn vlucht heeft gemist. En waarschijnlijk voorlopig zonder koffer verder moet aangezien die waarschijnlijk nog in Amsterdam staat. Zie je wel: het kan altijd erger.

Een gemoedelijke taxichauffeur brengt ons naar onze bungalow en we zijn nog nèt op tijd om op het strandje van ‘onze’ Vazon Bay een vleugje mee te pikken van een prachtige ondergaande zon. Welcome to Guernsey!