Haasten naar Hawaii

Na een nachtje van een uurtje of vier stappen we niet zo fris en zeker niet fruitig in de taxi die ons naar Schiphol brengt. Onderweg leren we het één en ander over het gunnen van goede taxiritten en over het wangedrag van sommige chauffeurs. Het inchecken gaat voorspoedig (en hoewel ik me nog zó stellig heb voorgenomen me niet te ergeren aan het Amerikaanse douanegeneuzel lukt me dat helaas wéér niet; enigszins verhit kom ik erdoorheen) maar de vlucht is wat bumpy. Dat geldt overigens ook voor de man die voor mij zit. De godganse tijd zie ik de stoel voor me heen en weer zwiepen wanneer hij zit te draaien en doen. Bij de landing hebben we een vertraging van 20 minuten opgelopen; het zou me niks verbazen als dat de schuld was van de voorbuurman.

We landen om 12.00 uur en onze volgende vlucht gaat al om 13.10 uur!! Op onze boarding pass staat dat het boarden begint om 12.20 uur. Uh-huh. Dat betekent dus dat we een half uurtje hebben om naar de bagageband te lopen – te wachten op onze tassen – onze tassen opnieuw in te checken – door de douane te gaan – door de hernieuwde security te gaan (terwijl we de ‘secure area’ helemaal niet verlaten! Tja, efficiënt te werk gaan is niet de eerste prioriteit van de veiligheidsafdeling op welke luchthaven dan ook) en naar de gate te lopen. We worden weer even geconfronteerd met de afgestomptheid (is dat een woord??) en het totale gebrek aan humor - daar worden ze op gescreend vermoed ik, anders vallen ze zo uit de toon bij de rest van de collega’s – van de douaneambtenaren, maar krijgen bij de securitycheck wel voorrang dankzij twee dames van de luchthaven. Dat dan weer wel. Eenmaal hijgend – maar wèl op tijd! - bij de gate mag ik constateren dat een lichtgrijs shirtje niet echt een charmant resultaat oplevert… zoals Sylvain fijntjes opmerkt: “Zo’n Hawaii-shirtje is makkelijk te maken zeg! Trek gewoon een effen dingetje aan en je rent het motiefje er vanzelf in.”

Eenmaal gezeten en geïnstalleerd in het vliegtuig wachten we, en wachten we nog wat langer. Dan komt de stem van de captain die ons vertelt dat er tijdens de controle van het toestel een fuel leak in aangetroffen en dat het toch veiliger geacht wordt om van toestel te wisselen. Dussssss… alle bagage er weer uit, alle passagiers er weer uit… wachten op een ander toestel dat van een andere terminal moet komen… uiteindelijk kunnen we met ruim 3 uur vertraging op pad. In plaats van 17.50 uur landen we in Honolulu om 20.19 uur, het is dan al aardedonker buiten. Om nog even te ontspannen wandelen we nog een klein stukje langs het strand in Waikiki, en eten we een Subwaybammetje. Dan is het echt tijd om de luiken dicht te gooien, want morgen om 07.00 uur worden we alweer opgehaald om terug te gaan naar de luchthaven…