Merħba lill Malta!
Door: Tessa Romein
Blijf op de hoogte en volg Tessa
28 Augustus 2016 | Malta, San Pawl il-Baħar
Het is altijd even slikken als je op zondagmorgen voor 07:00 uur je bed uit moet, maar vooruit: als het voor een vakantie is nemen we dat ongemak maar even voor lief, nietwaar? Heel luxe krijgen Sylvain een lift van mijn ouders en zijn behoorlijk bijtijds op Schiphol. Zó bijtijds zelfs dat de incheckbalie nog niet eens open is en we een half uur staan te duimendraaien. De gebruikelijke toestanden bij de bagagecontrole en een peperduur ontbijtje verder zitten we aan boord. Beetje lezen, beetje suffen, en dan meldt de piloot trots dat we “13 minutes ahead of schedule” gaan landen op Malta.
De landingsbaan heet Luqa; we hebben al uit de reisgids geleerd dat de Q niet wordt uitgesproken en de praatgrage chauffeur (in bijna elke zin die hij ratelt horen we “like, you know…” voorbij komen; het komt toch niet vaak voor dat we op dag één al een vakantiequote voorbij horen komen die een mogelijk erg lang leven zou kunnen gaan leiden in onze onderlinge conversaties!) die de transfer naar ons appartement verzorgt, beaamt dat: je spreekt het uit als Loe-a. Niet dat dit ons erg gaat helpen met deze allemachtig vreemde taal – door de Arabische invloeden herkennen we op de verschillende borden in de stad werkelijk geen enkel woord behalve “Malta”. Poeh. Gelukkig voor ons is Engels hier ook een officiële taal en spreekt iedereen die uitstekend.
We droppen onze spulletjes af in ons kleine maar prima appartementje in St. Paul’s Bay (oftewel San Pawl-i-Bahar) en maken een wandeltje langs de boulevard. Een mediterrane omgeving die toch weer heel anders is dan Italië, Frankrijk of Griekenland: Malta heeft echt een eigen aanblik. Sylvain en ik hebben al aardig wat plekjes op de wereld gezien maar gelukkig zijn we geen van beiden blasé geworden: als we in een restaurantje heerlijk zitten te eten, door het raamloze venster (tja, dat kun je je veroorloven als je een gemiddelde regenval van 580 mm per jaar hebt…) naar de baai met de kriskras beboeide dobberende bootjes kijken en beloond worden met een prachtige zonsondergang in een wolkenloze hemel, zuchten we tevreden en blij dat we hier potdomme toch zomaar weer zitten.
De landingsbaan heet Luqa; we hebben al uit de reisgids geleerd dat de Q niet wordt uitgesproken en de praatgrage chauffeur (in bijna elke zin die hij ratelt horen we “like, you know…” voorbij komen; het komt toch niet vaak voor dat we op dag één al een vakantiequote voorbij horen komen die een mogelijk erg lang leven zou kunnen gaan leiden in onze onderlinge conversaties!) die de transfer naar ons appartement verzorgt, beaamt dat: je spreekt het uit als Loe-a. Niet dat dit ons erg gaat helpen met deze allemachtig vreemde taal – door de Arabische invloeden herkennen we op de verschillende borden in de stad werkelijk geen enkel woord behalve “Malta”. Poeh. Gelukkig voor ons is Engels hier ook een officiële taal en spreekt iedereen die uitstekend.
We droppen onze spulletjes af in ons kleine maar prima appartementje in St. Paul’s Bay (oftewel San Pawl-i-Bahar) en maken een wandeltje langs de boulevard. Een mediterrane omgeving die toch weer heel anders is dan Italië, Frankrijk of Griekenland: Malta heeft echt een eigen aanblik. Sylvain en ik hebben al aardig wat plekjes op de wereld gezien maar gelukkig zijn we geen van beiden blasé geworden: als we in een restaurantje heerlijk zitten te eten, door het raamloze venster (tja, dat kun je je veroorloven als je een gemiddelde regenval van 580 mm per jaar hebt…) naar de baai met de kriskras beboeide dobberende bootjes kijken en beloond worden met een prachtige zonsondergang in een wolkenloze hemel, zuchten we tevreden en blij dat we hier potdomme toch zomaar weer zitten.
-
28 Augustus 2016 - 22:11
Roeline:
Jaaaa dat is waar... het is Malta time!
Geniet ervan en ik ben nu al benieuwd naar de volgende mail. Dikke Kuzz voor allebei -
28 Augustus 2016 - 22:16
Corinne:
Leuk Teske en Syllie! Wij zijn er in 1988 geweest samen met mijn ouders en hebben toen vrienden bezocht van mijn vader. Hij had daar 2 jaar gewoont. Een hele mooie herinnering en inderdaad een prachtig en apart eiland met een prachtig heldere zee. Ik neem aan dat die grappige groene bussen er niet meer rijden, die waren toen al aardig versleten -
28 Augustus 2016 - 22:42
Ted:
Heerlijk dat het bevalt.
Op naar de duikervaringen, maar voor nu Enjoy.
Xxx -
29 Augustus 2016 - 06:22
Riet Boes:
Nou Tess het begin is al leuk ik ga je volgen hoor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
