Uitmelken, die toeristen

Ik neem afscheid van mevrouw B en meneer B (B&B), op naar het volgende adres. Maar uiteraard ben ik van stippelenstein geweest en gaat die tocht in etappes. Na 2 uur rijden ben ik bij Lough Gur. De tweede poging is raak: de ingang van die archeologisch park bevindt zich in een onooglijk hoekje van een onooglijk weggetje en de eerste keer rijd ik er dus traal aan voorbij. Op de terugweg zie ik het bordje pas. Het is nogal niet wat ik me ervan had voorgesteld. Er zijn hier fascinerende ontdekkingen gedaan over bewoning alhier in de Steen- en Bronstijd en er zijn honderden artefacten gevonden; slechts 5 plekken zijn echter te bezoeken. Nummer 1 en 3 zijn alleen interessant voor mensen met archeologisch inzicht of met heeel veeel fantasie want voor mij zijn het gewoon groepjes stenen; ik zie er echt niet de huizen en haarden in die het allegedly zijn geweest. Nummer 2 is niet bij te komen. Nummer 4 ligt langs eerder genoemd onooglijk weggetje en ik zie nergens een bordje dus
ik rijd eraan voorbij - niets gezien wat het zou kunnen zijn. Nummer 5 is een grote steencirkel en die is wel als zodanig herkenbaar en mooi om te zien. Maar ik voel me wel lichtelijk beroofd van mijn 5 euro.

Dat geldt gelukkig een stuk minder voor de 3x zoveel die ik moet neertellen bij Bunratty Castle & Park. Dit 15e eeuwse kasteel was aardig in verval geraakt toen de Engelse(!) Lord and Lady Gort het kochten in 1953. Zij lieten het helemaal in oude luister herstellen. Toen het naburige Shannon Airport werd aangelegd moest een oude boerderij wijken voor een landingsbaan. De boerderij werd geheel afgebroken en op het terrein van Bunratty Castle weer opgebouwd. Dit was het startsein van een compleet park met allerlei cottages in verschillende Ierse bouwstijlen van door de eeuwen heen. Een sterk uitvergrote Kerry Bog Village dus, met veel meer variatie. Ook winkeltjes, een schooltje en bijvoorbeeld het huis van de dokter zijn hier te zien, evenals een kerkje en het huis van een zuivel&ijsboer (de laatste twee zijn ook elders afgebroken en hier steen voor steen weer opgebouwd). In het kasteel aanschouw ik nog het wonder van een Duits sprekende Ierse gids, en ben gelukkig precies klaar met alle extreem smalle wenteltrapjes als de inhoud van een touringcar voor de deur staat.